-
1 ἐκ-λύω
ἐκ-λύω (s. λύω), 1) auslösen, erlösen; ὥσπερ ἐκ δεσμῶν Plat. Phaed. 67 d; befreien, τινὰ πόνων Aesch. Prom. 339; μόχϑων Eur. El. 1353; ἑαυτὸν ἐκ τοῠ κινδύνου Pol. 16, 6, 12, wie Plat. Phaed. 67 d. – Häufiger im med., σὲ κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω Od. 10, 286; ἐξελυσάμην βροτοὺς τοῠ μὴ μολεῖν Aesch. Prom. 235; eigtl., αὐτός τ' ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι Soph. Ant. 1099; μάχης τινά Tr. 21; φόβου O. R. 1003; ϑανάτου Eur. Andr. 818; τῆς ἀπορίας Plat. Lach. 194 c; Belagerte befreien, Xen. Hell. 7, 1, 25. – 2) auflösen, öffnen; ἁρμούς Eur. Hipp. 819 u. A.; στόμα Soph. Ai. 1204, Schol. λόγους ἀνιέναι; σκληρᾶς ἀοιδοῠ δασμόν, aufheben, O. R. 35, vgl. Trach. 651; ἐξελύσασϑε τὰς παρασκευὰς τοῦ πολέμου, ihr stelltet die Rüstungen ein, Dem. 18, 26; τὰς ταραχάς, endigen, Plut. Anton. 58. Dah. erschlaffen machen, entkräften, Arist. H. A. 9, 1; bes. im pass., ἐκλελυμένος πρὸς τὸν πόλεμον Isocr. 4, 150; ἐκλυϑέντα βέλη, matte, Luc. Nigr. 36, wie ἐκλυόμενος ὁ ῥοῦς Pol. 4, 43, 9; δάνειον, bezahlen, Plut. Caes. 12.
-
2 εκλυω
1) развязывать, отвязывать(ἁρμούς Eur.)
2) разверзать, открывать3) ослаблять, отпускать(τὰ τόξα Her.)
4) расслаблять, лишать сил(τινά Arst.; τέν δύναμιν Plut.)
; преимущ. pass. слабеть, ослабевать, уставать(ἐκλελυμένος πρὸς τὸν πόλεμον Isocr., πρὸς τοὺς πόνους Arst. и διὰ τέν νίκην Plut.)
ἐκλελυμένος τῷ σώματι Arst., Polyb. — изнуренный, усталый;ὅ ἐκλυόμενος ῥοῦς Polyb. — замедленное течение5) ослаблять, уменьшать(τέν ἄγαν λαμπρότητα Plut.)
6) реже med. кончать, прекращать(μόχθον и μόχθων Eur.; ἔριν Dem.; τὰς ταραχάς Plut.; med. πάσας τὰς παρασκευὰς τὰς τοῦ πολέμου Dem.)
ἐκλῦσαι σκληρᾶς ἀοιδοῦ δασμόν Soph. — положить конец дани жестокой певице, т.е. Сфинксу7) уплачивать(δάνειον Plut.)
8) тж. med. освобождать, избавлять(τινά τινος Aesch., Eur., Plut. и τινα ἔκ τινος Plat., Polyb.; med. τινά τινος Hom., Trag., Plat.; ἐκλύσασθαι τοὺς πολιορκουμένος Xen.)